Europa Zachodnia: 1. Początek

      Po powrocie z Ukrainy w domach spędziliśmy zaledwie kilka dni. Kiedy załatwiliśmy swoje sprawy i przepraliśmy rzeczy, byliśmy gotowi, żeby znów ruszyć w trasę. Już od początku wakacji mieliśmy duży dylemat dotyczący tego, gdzie się wybrać w dłuższą podróż. Z założenia miał to być miesiąc, a głównymi kierunkami, które rozważaliśmy były Turcja lub Maroko. Pewien zamach stanu skutecznie przekonał nas do skreślenia pierwszej pozycji z listy, a niepochlebna opinia na temat autostopu w Hiszpanii sprawiła, że zrezygnowaliśmy także z drugiego kierunku.

Mój pierwszy raz: 6. Powrót do domu

      Pociąg był bardzo nowoczesny, ale moim zdaniem za drogi - szkoda, że nie mają ulg studenckich. Przejeżdżaliśmy przez bardzo ładne okolice nad morzem, z okien mogliśmy podziwiać po jednej stronie góry, a po drugiej wybrzeże.

Mój pierwszy raz: 5. Noc Sylwestrowa w Barcelonie

     Trudno było rozpoznać, że właśnie zaczęła się ostatnia noc roku 2010, bo niestety ostrzeżenia na temat zabawy w Barcelonie się spełniły. Wydaje mi się, że mówił nam to któryś z kierowców i chyba czytałam też o tym na forum - otóż Hiszpanie nie obchodzą Sylwestra wspólnie i hucznie na ulicy, ale bardziej w domu. Przynajmniej tak było w Barcelonie.

Mój pierwszy raz: 4. Zwiedzanie Barcelony

       Z rastafariańskiego mieszkania poszłyśmy dalej. Widziałyśmy łuk triumfalny oraz długi deptak z palmami po obu stronach i papugami przelatującymi nad naszymi głowami. Położyć się  pod palmą, w czasie, kiedy u nas padał śnieg – bezcenne. Jadłam też po raz pierwszy w życiu bataty. W ogóle zrobiłam masę rzeczy pierwszy raz w życiu.

Mój pierwszy raz: 3. Pierwszy dzień w Barcelonie

       Ogólnie rzecz biorąc, było coraz lepiej. Oczywiście, co jakiś czas Sławek przypominał nam, że nie jest z nim łatwo funkcjonować i że sam nie funkcjonuje zbyt łatwo. Najpierw pomylił kierunki w metrze, a później ukradli mu plecak z naszym wspólnym piciem, jedzeniem i kluczykiem do skrytki na dworcu, w której przechowywaliśmy plecaki.

Mój pierwszy raz: 2. Pierwsza podróż autostopem

     I zaczęło się! Witaj przygodo! Pierwszy samochód złapałam ja. Kierowca powiedział, że słyszał o tej akcji w radiu i jak zobaczył karteczkę „Barcelona”, to się zatrzymał.

Mój pierwszy raz: 1. Sylwester autostopowy

Zaczęło się od tego, że kiedy miesiąc przed Sylwestrem rozmawiałam z koleżanką o jej planach na pożegnanie 2010 roku, odparła, że jedzie stopem do Barcelony. Brzmiało nieprawdopodobnie, ale po sprawdzeniu informacji w Internecie okazało się, że rzeczywiście znalazło się sporo takich szalonych osób.

Ukraina: 11. Powrót do domu

       Gigantyczna, burzowa chmura zbliżała się do nas w przerażającym tempie, jednak mimo to łapaliśmy dalej. Deszcz rozpadał się na dobre, ale oprócz dyskomfortu spowodowanego mokrymi sandałami, nic mi nie przeszkadzało. W końcu zatrzymał się młody chłopak i podwiózł nas kawałek. Rozmawiało nam się z nim tak dobrze, że na stacji benzynowej, gdzie mieliśmy wysiąść, gawędziliśmy jeszcze jakieś 15 min o podróżowaniu autostopem i innych sprawach.

Ukraina: 10. Przekroczenie granicy

W końcu zatrzymał się kierowca, który poradził nam, żebyśmy poszli kilkaset metrów dalej, za skrzyżowanie. Tak też zrobiliśmy. Po drodze weszliśmy jeszcze do piekarni po chaczapuri z serem, a gdy wyszliśmy, ten sam pan, który podzielił się wcześniej dobrą radą, zawołał, żebyśmy wsiadali. Powiedział, że podwiezie nas do miejscowości Gródek, więc mieliśmy nadzieję, że będzie to miasteczko po polskiej stronie.

Ukraina: 9. Wyjazd z Odessy

       Następnego ranka (27. lipca) wstaliśmy wcześnie, by bez problemu zdążyć na pociąg do Lwowa odjeżdżający o 10:47. Po drodze umyliśmy jeszcze zęby przy miejskim kraniku, z którego nie wiedzieć czemu tryskał istny gejzer i zaopatrzyliśmy się w prowiant.

Ukraina: 8. Relaks w Odessie

      Kolejny dzień postanowiliśmy spędzić w całości na campingu, a wieczorem poszukać miejsca na nocleg na pobliskiej plaży. Do południa graliśmy w gry i bujaliśmy się na hamaku, a potem zdecydowaliśmy zejść na campingową plażę, żeby zrobić grilla. Woda wydawała się zbyt zimna, by do niej wchodzić.

Ukraina: 7. Zwiedzanie Odessy

Wyjście do miasta zaczęliśmy od poszukiwań lodów w pucharku, na które bardzo miałam ochotę, a które nie pozwalały się znaleźć. Upał południa sprawił, że po długim wędrowaniu od jednej restauracji do drugiej, postanowiliśmy zadowolić się zimnym radlerem na ławce przed sklepem.

Ukraina: 6. Przywitanie z Odessą

Pierwsze kroki w nowym mieście skierowaliśmy do sklepu. Wyposażeni w piwo i orzeszki o smaku bekonu, drugie kroki zwróciliśmy w stronę plaży. Tam, na jednym z leżaków, oglądaliśmy zapierający dech w piersiach wschód księżyca. Na brzegu było mnóstwo ludzi, dlatego kiedy zrobiło się późno, przenieśliśmy się nieco na prawo od centrum, by spać w namiocie na tarasie jednego z opuszczonych barów.

Ukraina: 5. Podróż do Odessy

Postanowiliśmy, że wysiądziemy wcześniej, jak najbliżej Kijowa i jakoś dostaniemy się do stolicy, a potem będzie, co ma być. W ten sposób o 1:30 znaleźliśmy się w Białej Cerkwii.

Ukraina: 4. Pociągiem ze Lwowa

Po drugim noclegu we Lwowie, mieliśmy z Krzysiem niezły dylemat. Chcieliśmy zobaczyć Odessę, ale miejsca w pociągach były wykupione na dwa tygodnie do przodu, natomiast autostop mógł nam zająć zbyt wiele czasu, a ja w kolejnym tygodniu musiałam wrócić do Polski, by rozliczyć się z praktyk. Po godzinnych rozważaniach, w trakcie których pojawił się nawet pomysł, żeby zostawić to wszystko i jechać w Bieszczady, ruszyliśmy na dworzec zdając się na los.

Ukraina: 3. Niezwykłe lwowskie bary cz. II

Na dachu Domu Legend można było wejść do komina albo trabanta.. i do tej pory nie wiem, czy ów samochód miał skrzydła, czy wiosła. Czasu starczyło nam tylko na obejrzenie przybytku. Później zeszliśmy krętymi, lekko krzywymi schodami, po drodze mijając kelnera – karła i ruszyliśmy dalej, by nie przegapić muzycznego widowiska.

Ukraina: 2. Niezwykłe lwowskie bary cz. I

          Kolejny dzień (20. lipca) poświęciliśmy w całości na zwiedzanie. Rano odwiedziliśmy pałac Potockich, by za niewielką cenę podziwiać jego bogate wnętrza. Obejrzeliśmy również rynek i kilka świątyń, a potem w restauracji gruzińskiej zjedliśmy na obiad hinkali. Są to pierożki z mięsem, które należy jeść bez użycia sztućców, w sposób objaśniony na przesympatycznej karteczce.

Ukraina: 1. Podróż do Lwowa

          Przygoda zaczęła się 18. lipca w południe. Ruszyliśmy autostopem na wschód z mojej rodzinnej miejscowości. Planowaliśmy udać się w kierunku Krakowa, ale kierowcy nie bardzo chcieli nas tam zabrać. Po dość długim oczekiwaniu na transport w Zawierciu, kiedy zatrzymał się kolejny już samochód jadący w stronę Kielc, postanowiliśmy nim pojechać. Tam również czekał nas długi postój na wylotówce.

Lanzarote: 12. Museo Atlantico

      Atrakcje turystyczne w dzisiejszych czasach muszą zaskakiwać i ciekawić. Idealnie, jeśli są czymś unikalnym i trudno dostępnym. Otworzone w kwietniu tego roku Muzeum Atlantyckie łączy w sobie wszystkie te cechy – ukryte pod wodą, dostępne tylko dla nurków z licencją, jest jedyną tego typu atrakcją w Europie.

Lanzarote: 11. Los Charcones

      Jeden z moich ostatnich dni wolnych postanowiłam wykorzystać na poszukiwanie naturalnych basenów. Do ostatniego momentu nie wiedziałam, gdzie się udam, bo od znajomych dowiedziałam się, że takie miejsca można odnaleźć zarówno na południu, jak i na północy wyspy.

Lanzarote: 10. La Graciosa

        Malutka wyspa, na której nie ma asfaltowych dróg, spotyka się tylko rowery i samochody terenowe, a w dwóch miejscowościach żyje łącznie około 700 osób. Brzmi ciekawie? Dla mnie tak, dlatego już od dawna chciałam się tam udać. Czekałam tylko na dobrą pogodę.

Lanzarote: 9. Najpiękniejsze plaże cz. II

Caleta del Mojon Blanco

       O tym miejscu dowiedziałam się od koleżanki pracującej w hotelowym SPA. Zapytana o jej ulubione miejsce na wyspie, po krótkim zastanowieniu odpowiedziała, że w wolnym czasie lubi zrelaksować się właśnie tam, po czym pokazała mi przepiękne zdjęcia białego piasku i turkusowej wody.

Lanzarote: 8. Najpiękniejsze plaże cz. I

Famara

      Dzień zapowiadał się ładnie, więc postanowiłam pojechać na jedną z najpiękniejszych plaż na wyspie. Do tamtej pory nie widziałam ich wiele, więc ciężko mi było zweryfikować tę opinię, ale muszę przyznać, że kiedy tam dotarłam, nie mogłam przestać powtarzać „łał!”.

Lanzarote: 7. Jameos del Agua i Jardin de Cactus

      Miałam jakieś takie przeczucie, że dzisiaj się nie uda.. że w tym miejscu to nie przejdzie.. na domiar złego wydawało mi się, że nie będzie warto płacić 9€ za wstęp. Niestety wszystkie moje obawy się spełniły.

Lanzarote: 6. Architektonicznie

Fundación Cesar Manrique

      Nie był to pierwszy punkt, do jakiego udałam się na Lanzarote, jednak uważam, że powinien nim być. Postać Cesara pozwala zrozumieć wyspę, mające na niej miejsce procesy, zmiany i problemy.

Lanzarote: 5. Timanfaya

      Po raz pierwszy na wycieczkę po wyspie udałam się w towarzystwie. Do tej pory nie znalazł się nikt, kto chciałby się tak jak ja, trochę pomęczyć i chodzić kilka godzin. Pojechałam więc z Anją - praktykantką z Niemiec. Wybrałyśmy się autobusem do Yaizy, by stamtąd przejść jakieś dwie godziny drogą do Parku Narodowego Timanfaya.

Lanzarote: 4. Mirador del Rio i Cueva de los Verdes

      Wreszcie ruszyłam na północ wyspy. Znów zaplanowałam piesze przejście, tym razem z miasta Órzola na punkt widokowy Mirador del Rio, a z niego  w stronę wybrzeża do Jaskini Zielonych (Cueva de Los Verdes). Pogoda była wietrzna, ale w końcu niebo się trochę przejaśniło i zza chmur wyszło słońce.

Lanzarote: 3. El Golfo i Los Hervideros

       Postanowiłam ponownie ruszyć w dwa miejsca, polecane w folderach dla turystów. Nie spodziewałam się zbyt wiele, bo nawet na zdjęciach nie wyglądało to na nic niesamowitego. Nie wiem, czy to przez niesprzyjającą pogodę, ale okazało się, że droga do celu była znacznie ciekawsza niż atrakcje, do których zmierzałam..

Lanzarote: 2. Playa Blanca i mały trekking

      Pojechałam na południe wyspy, żeby zobaczyć El Golfo i Los Hervideros. Jednak chyba za słabo nacisnęłam przycisk stop w autobusie i nie zatrzymał się on na moim przystanku. Dojechałam w ten sposób do ostatniej stacji, czyli Playa Blanca..

Lanzarote: 1. Arrecife

      "Arrecife jest brzydkie. Jeśli macie możliwość zatrzymania się gdzie indziej, koniecznie to zróbcie. Na Lanzarote znajdziecie całą masę uroczych miasteczek, dużo ładniejszych niż stolica wyspy. Co prawda, w tych miejscach jest też o wiele więcej turystów, więc sami musicie wybrać mniejsze zło..