Najciekawsze noclegi cz.II

   

     
     Niecodziennych noclegów było całkiem sporo podczas moich autostopowych wojaży. Wiem, że dla niektórych spanie na ławce to chleb powszedni, ale nie każdy miał tak niesamowity widok po przebudzeniu, jak ja nad jeziorem w Lucernie. Łazienki też bywają schronieniem autostopowiczów, ale do tej jednej nocy w parkingowej toalecie mam wyjątkowy sentyment. Za to numer jeden na liście to lokacja iście niecodzienna, którą ciężko mi będzie kiedykolwiek przebić.

⇽Poprzedni wpis

    5. 24 godziny w łazience na parkingu

Wrzesień 2011, Austria

     Czy parkingowa toaleta może kojarzyć się z dobrą zabawą albo miejscem do spania? Dla mnie utknięcie w takim miejscu w drodze do Chorwacji było momentem, w którym zaczęłam inaczej patrzeć na publiczne ubikacje.

Padał deszcz, ale mimo to próbowaliśmy łapać samochody przejeżdżające przez parking. Kiedy po kilku godzinach uznaliśmy, że to nie ma sensu, zabunkrowaliśmy się w największej ubikacji i.. graliśmy w karty na zadania. Humory mieliśmy tak dobre, jakbyśmy dopiero co obalili flaszkę, więc każde z nas swoje zadanie wykonywało przy akompaniamencie szczerego śmiechu. Ja musiałam udawać, że jestem małpą i huśtałam się do góry nogami na drabince, która była w toalecie, Dominika wyszła na zewnątrz naśladując ujeżdżanie konia, a nasz kompan musiał założyć górę od bikini i chodzić jak na wybiegu. Oprócz tego zrobiliśmy sobie dyskotekę, a każdą piosenkę głośno śpiewaliśmy.

Udało nam się przetrwać noc, choć na kilku metrach kwadratowych spało się dość niewygodnie. Rano wstaliśmy jednak z uśmiechami na ustach i po kilku godzinach udało nam się w mżawce złapać kolejną podwózkę.

Śniadanko

4. Ławka nad jeziorem w Lucernie

Sierpień 2011, Szwajcaria

      W Szwajcarii poczuliśmy się na tyle bezpiecznie, że postanowiliśmy nie marnować sił na długie szukanie odpowiedniego miejsca do spania. Tuż przy pięknym Jeziorze Czterech Kantonów wybraliśmy trzy wygodne ławki i na nich spędziliśmy noc. Obudziłam się jako pierwsza i to co zobaczyłam, było jednym z najpiękniejszych widoków w moim życiu. Różowe niebo przeglądało się w wielkiej tafli otoczonej ośnieżonymi Alpami. Bajka.

3. Dach opuszczonego hotelu w Kupari

Sierpień 2015, Chorwacja

     Był to już kolejny nocleg na dachu, jednak miejsce ciut inne, bo trochę przerażające i dzięki temu niezwykłe. Baliśmy się nie tylko powybijanych okien i futryn, bo po ostatnim piętrze ktoś spacerował w środku nocy. Szczegóły historii zostały opisane w tym wpisie.

Całą podróż po Bałkanach poznacie klikając tutaj👈

2. Jaskinia przy plaży na wyspie Brać

Lipiec 2011, Chorwacja

      Po mokrym pożegnaniu z Holandią, opisanym pod pozycją 6., znaleźliśmy się w Chorwacji. Dla mnie i Dominiki było to pierwsze zetknięcie z tym krajem, ale Konrad wiedział, gdzie najlepiej się wybrać i co nam pokazać. Dostaliśmy się na wyspę Brać i spędziliśmy kilka cudownych dni oglądając podwodny świat ze sprzętem do snorkelingu, robiąc bransoletki z muszelek, opalając się, a nocami podziwiając rozgwieżdżone niebo. W ogóle nie korzystaliśmy z namiotu, chociaż mieliśmy go ze sobą.

Pewnej nocy w pobliżu miejscowości Bol, udaliśmy się na północ w poszukiwaniu dzikiej plaży. By dostać się do jednej takiej odgrodzonej skałkami, musieliśmy zanurzyć stopy w wodzie i wtedy zaskoczył nas pewien fenomen. Poruszona woda świeciła. Najpierw myślałam, że mi się wydaje, ale byłaby to chyba zbiorowa halucynacja. To zjawisko widziałam później ponownie w Adriatyku, kiedy nocowałam na plaży w 2015 roku i postanowiłam popływać w świetle księżyca. Niestety mój aparat nie dał rady uwiecznić małych iskierek mieniących się wtedy w wodzie, ale wszystkim niedowiarkom polecam wybrać się tam i sprawdzić na własne oczy ;)

Mała dzika plaża, którą znaleźliśmy była niezwykła. Spaliśmy pod nisko zawieszoną półką skalną, która wyglądała jak jaskinia. Dla takiej przygody przezwyciężyliśmy strach przed pożarciem przez pająki i inne insekty. Oprócz kilku czerwonych plamek na skórze, wyszliśmy z tego cało. Drugiej nocy zaczęło padać. Cała woda z lasu położonego nad naszą skałką znalazła ujście do morza w korycie kończącym się.. nad naszymi głowami. Rozpryski z powstałego w ten sposób wodospadu, sprawiły, że musieliśmy się kulić w naszej jaskini, a i to nie ochroniło naszych śpiworów przed wodą. O tym miejscu pisałam już tutaj.

Historie z podróży do Holandii i Chorwacji zostały zgromadzone pod tym linkiem👈

1. Nocleg pod łódką

Wrzesień 2011, Chorwacja

     Noclegiem, który ze względu na swą wyjątkowość przebija wszystkie, jest niewątpliwie ten pod odwróconą łódką w Szybeniku. Po czterech dniach od wyruszenia z Polski i długim postoju w Austrii opisanym na miejscu 5. tego rankingu, znaleźliśmy się wreszcie nad Adriatykiem. Przemierzając brzeg w poszukiwaniu miejsca na nocleg, Dominika wpadła na szalony pomysł. Mnie się od razu spodobał, ale naszego towarzysza musiałyśmy chwilę namawiać i zgodził się dopiero, kiedy upewniłam się, że nie ma tam pająków. 

Wschód słońca widziany spod łódki

Zagospodarowane wnętrze

Okolica

i zdjęcie na "dachu" :)

     Moją listę top10 stworzyłam biorąc pod uwagę miejsca, które najbardziej zapadły mi w pamięć, ale pozycji mogłoby tu być znacznie więcej. Kiedyś pisałam już o najgorszym noclegu pod ławkami altanki w Albanii i o nocy spędzonej przy fontannie w Barcelonie przed autostopowym Sylwestrem. Wiecie też już zapewne, że w Wiedniu naszym miejscem noclegowym stała się łazienka na stacji metra. Nigdy nie wspominałam jednak o plaży w Splicie, na której jakiś szczur budził nas w nocy pałaszując nasze chipsy i próbując dobrać się do chleba. Na barcelońskich wzgórzach sen przerwały mi dziki chodzące koło namiotu, a w Polsce już dwa razy obudził mnie borsuk. W Monaco byliśmy tak zmęczeni, że zasnęliśmy pod czyimś domem, za raz obok ogrodzenia, które dzieliło nas od chodnika. Zdarzyło mi się też spać w pontonie na plaży, na placu zabaw, a nawet na Morskich Organach w Zadarze.

W drodze desperacji, kiedyś z koleżanką noc spędziłyśmy właśnie na tych grających schodach

Okolice Zagrzebia, wrzesień 2011 r.

Zdecydowana większość tych przygód miała miejsce w 2011 roku, kiedy czasy były spokojniejsze, a ja trochę głupsza. Teraz z rozrzewnieniem wspominam tamten czas i chętnie bym to powtórzyła. Pytanie brzmi, czy będę jeszcze miała okazję i.. odwagę.

W następnym wpisie opowiem o miejscu w Polsce!

Następny wpis⇾